Met de buurman begaf ze zich naar de Bijlmer voor wandelschoenen. In de ANWB-winkel kreeg hij korting. Het was koopzondag. Om onverklaarbare redenen was de winkel gesloten.

‘We moeten nu echt doorpakken,’ zei hij. ‘Het is bijna Pinksteren en de schoenen moeten nog ingelopen worden.’

Ze fietsten naar Perry Sport. De outdoor afdeling was boven. Een glazen lift leidde hen langs plastic varens op artificiële rotsblokken en een imitatie waterval. Hij stond dichtbij. Ze rook sandelhout en een vleugje bergamot. Een stroompje lust sidderde door haar lijf.

‘Goh,’ zei de buurman, ‘die Perries zijn ook overal hetzelfde.’ Hij stapte de lift uit.

Nora koos de minst lelijke wandelschoenen. De buurman stuurde haar de rotsblokken ermee op en af.

‘Er zijn toch geen rotsen in Groningen,’ zei Nora.

‘Als je voeten verschuiven is de maat niet goed,’ zei de buurman. Hij smeerde haar ook nog een paar sokken aan met L en R erop, sokken zonder naden.

Binnen tien minuten stonden ze weer buiten. Tegenover de Arena knalde de zon op het asfalt. Hitte broeide in hun lange spijkerbroeken.

‘Ik overweeg een afristbare broek,’ zei hij.

‘Ik heb een sport-bh besteld,’ zei Nora. Ze sprong op en neer om te laten zien hoezeer dat nodig was. ‘In het Erasmuspark train ik mee met de bootcamp voor vrouwen.’ Met denkbeeldige gewichten deed ze voor wat ze daar deden. ‘Als we gaan planken zit er een man op een bank naar onze billen te kijken.’

‘Dat zou ik ook willen zien,’ zei hij.

‘Er ligt altijd kots. Daar gaat standaard iemand in staan squatten.’ Nora stapte op haar fiets. ‘Wat gaan we nu doen?’

Hij nam haar mee naar de foodhallen van Zuidoost. Het eten was er beter dan in de stad. Heter ook, de buurman zette het op een zweten van de pindasoep. Het was er sowieso warm want ze zaten in een voormalige parkeergarage onder een golfplaten dak.

Ze fietsten naar de Gaasperplas waar ze neerzegen in het gras. Meisjes in fitness kleding lieten een pitbull uit.

‘Dat vind ik zo stom,’ zei hij, ‘mensen in sportkleding die niet aan het sporten zijn.’

‘Jij gaat morgen met je wandelschoenen op de fiets naar je werk,’ zei Nora. ‘Outdoor op kantoor.’

‘Wat gevat weer,’ vond de buurman. Hij zoende haar. De zon en het bier hadden haar mak gemaakt. Haar tong smaakte een beetje naar rauwe ui. Het kon haar niets schelen. Gewillig zoende ze terug.

De buurman bleek fan van The Velvet Underground. Op zijn telefoon luisterden ze naar het hele album met Nico. Als toegift trakteerde hij op Lou Reed, ook een favoriet van Nora.

Ze zoenden nog een heleboel keer tot ze weggejaagd werden door muggen. Nora wist de kortste weg naar Bos en Lommer en fietste voor hem uit. Ze vroeg zich af hoelang de fase van overeenkomsten zoeken nog zou duren. Hoelang ze de verschillen nog zouden benoemen als eigenschappen waarmee ze elkaar aanvulden. En hoelang het zou duren voor ze besloten dat diezelfde verschillen onverenigbaar waren.

 

(Elke woensdagmiddag een nieuw avontuur, rond de klok van twaalf uur.)

 

LEZEN IS GRATIS, LIKEN OOK!