Op eerste paasdag liep Nora een marathon in Radion. Haar vrienden sprak ze nauwelijks. Ze kon ze eigenlijk ook niet verstaan. Voor de meesten was de Alter Ego Night het eerste feest van het jaar.

Twaalf uur lang stond Nora in de cruisecontrol. Ze wandelde van A naar B, van de bar naar de wc, van de wc naar de podia en via B weer terug naar A.

Het Feast of Fools thema had zich vertaald in een truttige kooltrui. Onder een gebloemde pofbroek piepten de cannabis sokken van haar dochter. Het psychopaaspak noemde ze de outfit. Boven haar billen gluurde Kermit de Kikker uit haar broek. Het was tenslotte één april. Een paar keer had ze Kermit uit de handen van omstanders gegrist die hem van de grond geraapt hadden. Ze herinnerde zich de aanblik van Kermit in de toiletpot. Of dat voor of na het plassen was, had ze verdrongen.

Haar pak viel uit de toon. Gekleurde leggings waren oververtegenwoordigd bij zowel mannen als vrouwen. De dames droegen bustiers. De dresscode was sexy-feestelijk, veren en schmink maakten het foolish. Na middennacht had Nora Kermit gedropt. Niet om tegemoet te komen aan de dresscode maar omdat het na middennacht geen één april meer was.

Er was geen enkel gesprek goed op gang gekomen. Een man met een lief gezicht merkte op dat hij al een paar keer tegenover haar gedanst had. Nora had geantwoord dat elkaar tegenkomen niet zo moeilijk was als je een half etmaal in hetzelfde pand doorbracht. De man was doorgelopen.

Nora vermeed niet alleen conflicten, ook smalltalk ging ze uit de weg. In gezelschappen nam ze meestal de benen. Ze was van plan een button te ontwerpen met ‘NO SMALLTALK’ erop. De button zou ze opspelden naar feesten. Zo hoefde ze niet langer praatjes te ontvluchten. De avonden zouden rustiger verlopen.

De beveiligers van Radion veegden haar in de ochtend toch bij een groepje. Boven was het gesloten. Bij de ingang draaiden de deejays gewoon door.

Tussen verloren veertigers en afgevallen veren vond ze een Mexicaan. Ineens was ze wakker. Hij plakte tegen haar aan. Ze sproeide hem onder met opgespaarde smalltalk. Daarna smeerde ze hem in met Mexicaanse slang.

‘Maak je tijd voor mij?’ smeekte hij. ‘Ik blijf nog drie weken.’ Hij schatte haar acht jaar jonger.

‘Natuurlijk,’ verzekerde Nora hem. ‘Ik neem je mee naar de mooiste plekken van Amsterdam.’ Ze schatte hem acht jaar ouder. Ergens in het midden overlapten hun leeftijden elkaar.

Slordig dansten ze de salsa. Hij manoeuvreerde haar in een mislukte cumbia. Toen liet hij los.

Ze fietste naar huis om te slapen. Haar ouders brachten Jasmijn terug op tweede paasdag. Ze had hen een paasbrunch beloofd.

De dag na Pasen durfde Nora niet naar kantoor. Aan de binnenkant van haar rechteroog zat een gezwel. Onder haar linkervoet zat een blaar met een diameter van drie centimeter.

Alter Ego had zijn sporen nagelaten. Haar leven lag naast de rails. Haar oog zat dicht maar het seizoen was geopend.

 

(Elke woensdagmiddag een nieuw avontuur, rond de klok van twaalf uur.)

 

LEZEN IS GRATIS, LIKEN OOK!