In Limburg had Rudolf een vijfkamp georganiseerd, bedoeld om de gasten te mengen. De gasten mengden uitstekend. Voor een vijfkamp was het te warm. De vijfkamp werd uitgevochten door kinderen. Onvermoeibaar trokken ze touw en wierpen ze hoefijzers.

Nora hing onder het prieeltje met haar vijfkamp vrienden. Het overkapte de afgedekte hot tub. Rudolf hield het bad gesloten tijdens feesten. Een gast was erin uitgegleden met een schaal tiramisu. Rudolf had zich rot geschrobd om het vet weg te krijgen.

‘Hier zit alles in,’ zei de kunstenares. Ze liet de inhoud van haar tas zien. Haar paspoort zat erin, haar sigaren en een bedwelmend parfum. Zelf vond ze de geur verfrissend, royaal sprenkelde ze het op haar polsen

‘Oh, god,’ zei ze, ‘mijn telefoon.’ De telefoon lag bij haar voeten.

Het groepje kletste over de kinderen Over de vorderingen van de kinderen en op wie ze nu leken. Men vond Jasmijn op Nora lijken. Behalve Nora was er weinig vergelijkingsmateriaal, Jesús was verdwenen. Uit het groepje had Gijs het vergelijkingsmateriaal gekend. In het jaar dat Jasmijn geboren werd, schilderde Jesús woningen, ook de woning van Gijs. Op een dag was Jesús gestopt met schilderen en gestart met blowen. Gijs vond Jasmijn ook op Nora lijken. Waarschijnlijk was hij vergeten hoe Jesús eruitzag.

De kunstenares was voorover gevallen. Met haar stok had ze de telefoon naar zich toe proberen te harken. Daarna was ze erop gedoken.

‘Er staat TE HEET in de display!’ schreeuwde ze.

‘Op mijn display staat TE HITSIG,’ zei Nora, ‘bij te opwindende berichten.’ Ze bekeek haar eigen telefoon. Nathan had haar geen opwindende berichten gestuurd.

‘We hebben de vijfkamp gewonnen!’ Jasmijn kroop op haar schoot.

Nora besnuffelde haar. Puberzweet domineerde de geur van slecht opgedroogd textiel.

‘We gaan ons opfrissen voor het diner,’ zei ze.

Aan lange tafels werd er gedineerd. De gasten bespraken hoelang ze al op de hoeve kwamen en waar ze Rudolf van kenden. De kunstenares kende Rudolf van Sociëteit De Kring. Ze vertelde over een vriendin met een kwade dronk. Op een jazzavond in De Kring had de vriendin haar gebit stuk gesmeten tegen de muur.

De ex-vrouw van Rudolf trok tarotkaarten na het toetje. Deelnemers pinkten een traantje weg. Nora hoefde niet zo nodig. Rudolf wilde ook niet. ‘Je moet de toekomst niet door je verleden laten voorspellen,’ vond hij.

Niet laat, maar toch als laatste eindigde Nora op de bank met Gijs, een hond en een MDMA-bommetje.

‘Nog drie nummertjes,’ beloofden de deejays gapend, ‘dan is het echt afgelopen.’

Gijs was vergeten te eten. Zijn maag rommelde. Hij had trek in seks. ‘Ik ga plassen,’ zei hij, ‘en als ik terugkom heb jij je slipje uitgetrokken.’

Ze was opgestaan om een boterham voor hem te smeren in de keuken. Met tegenzin at hij de boterham op. De drugs dempte de honger.

Nora merkte er niet veel van. Wel vond ze zijn seksuele suggesties ontzettend geestig.

Giechelend rolde ze in haar aerobed. Golvend op de naweeën van het MDMA-bommetje dommelde ze in.

 

(Elke woensdagmiddag een nieuw avontuur, rond de klok van twaalf uur.)

 

LEZEN IS GRATIS, LIKEN OOK!