Voorjaar 2017/9: De letter P

Onder de douche kwam Mickey haar bekijken met een brandende sigaret in zijn hand. Haar ledematen waren aan de onderkant verbrand door de zon. Meer rood dan bruin. Het scheen hem te bekoren want hij trok zijn korte broek uit. Zijn onderbenen waren ook verkleurd. Bruiner dan hij van boven al was.

Nora draaide de kraan dicht en trok haar knie op om over de badrand te stappen. De verkeerde knie. Sinds een maand kon ze de knie niet meer buigen. Volgens de huisarts moest ze naar fysiotherapie. Ze ging niet. Met een ander soort therapeut voerde ze gesprekken over haar concentratiestoornis. Twee therapiën tegelijk was teveel. Ze werd snel misselijk in de medische molen.

Mickey had zijn vrije hand uitgestoken om haar uit bad te helpen. De zere knie had ze teruggetrokken. Met de goede knie omhoog zou Mickey recht in haar kruis kunnen kijken. Even wilde ze zich afschermen met haar hand. Hij had haar eerder naakt gezien, uitgeklapt als een zeester. Naderhand de boel bedekken was raar. En hij was al zo kritisch, stekelig als een zee-egel.

Ze draaide zich van hem af. Voor de vorm pakte ze zijn hand. Met haar andere hand steunde ze op de badrand. Zijwaarts stapte ze voetje voor voetje uit bad.

‘Ik ben stijf,’ zei ze. ‘Het is tijd voor een seniorendouche met een lage instap en een antislip vloer.’

Hij wikkelde haar in een handdoek. ‘Ik ben ook stijf,’ zei hij.

Ze trok hem de slaapkamer in. Heet ijzer moest direct gesmeed worden. Mickey kwam meteen of helemaal niet. Misschien omdat hij de vijftig gepasseerd was. Misschien omdat ketamine de potentie verminderde. Binnen een minuut liet hij een muizendrupje sperma op haar achter. Het was transparant met de textuur van lenzenvloeistof en verdampte vanzelf op haar buik.

Mickey was alweer opgestaan en stond voor zijn kast. ‘Jij houdt van structuur,’ zei hij. ‘Dat komt door je kind en je werk.’ Hij reikte haar een handdoek aan. ‘Maar elke week afspreken kan niet.’

Ze dacht aan de woorden met de letter P toepasbaar op het zondagmatinee. Aan de pijn, de passie, hun puberale liefde en zijn prioriteitenlijst waar ze niet opstond.

‘Verwacht dat niet,’ zei hij, ‘je raakt teleurgesteld.’

Ze dacht aan de drie aardige dingen die hij tegen haar had gezegd. Aan de drie dingen die maakten dat ze hier weer was, op deze derde zondag waar ze met sperma op haar buik in zijn bed lag. Hij had gezegd dat hij haar mooi vond en sterk. En dat hij haar voor altijd in zijn leven wilde hebben. Zou hij dat zelf nog weten?

De hitte was de huiskamer binnengedrongen. Ze luisterden naar Prince. Muziek was misschien wel hun enige raakvlak. Haar billen plakten aan zijn Chesterfield vast. Nora wist niet hoe maar ze moest loslaten. Mickey liet haar niet bloeien, hij drukte haar de kop in.

‘Je kunt zo goed pijpen,’ zei hij met een opengeslagen badjas voor haar neus.

Pijpen, dacht ze, ook een woord met een P.

 

(Elke woensdagmiddag een nieuw avontuur, rond de klok van twaalf uur.)