In de trein naar Berlijn probeerde Nora te slapen. Aan Koningsdag was geen eind gekomen. Zodra ze vernam dat Jasmijn elders zou logeren, had Nora Mickey gebeld. Koningsdag was een nacht geworden die uitmondde in een dag. Pas aan het eind van die dag zag ze haar bed terug. Om half zes ’s ochtends was de wekker gegaan. Om zeven uur vertrok de trein.

Ze aten pizzabroodjes in de Bordbistro van de trein. Jasmijn had op haar schoot geslapen. Haar Koningsdag was ook laat geëindigd. Op een aerobed in Osdorp had ze tot diep in de nacht gekletst met een vriendin.

Mickey reisde mee. Flashbacks van het feest in zijn huis kleefden aan haar als kaasdraden aan een pizzabroodje. Het afvoerputje van Koningsdag, zo had hij zijn feest genoemd. Nora vond het een professioneel afvoerputje. Er stond een tank met lachgas in de huiskamer. Achter een draaitafel mixte Mickey muziek. Hij was in zijn element. Het had indruk op haar gemaakt. Mickey had Nora daarentegen op afstand gehouden.

Op de Hauptbahnhof vond Nora de weg naar de airbnb. Jasmijn loodste haar door het openbaar vervoer. Nora was trots op haar dochter die kaart kon lezen.

Het huisnummer van de airbnb bleek de postcode te zijn. Nora had niet goed opgelet. Ze had het huisnummer wat aan de hoge kant gevonden. Berlijn leek haar echter een stad waar dergelijke lange straten bestonden.

Gebrek aan wifi dreef hen een internetcafé binnen. In een ruimte met opgestapelde bierkratten achterin een kebakzaak zocht Nora zenuwachtig naar de boeking. Ze zat ingeklemd tussen een Roma meisje dat meezong met kinderliedjes en een man die porno keek. De man kuchte af en toe explosief.

Mickey vergezelde haar naar het juiste airbnb-adres. Ze dacht aan de stoelendans rond zijn tafel. Telkens wanneer Nora naast hem ging zitten, stond Mickey op. En telkens wanneer hij opstond, werd zijn plek ingenomen door steeds dezelfde vriend. In de ochtend was Mickey definitief naast haar neergestreken. Misschien was ze daarom zo lang blijven zitten.

Het was koud in Berlijn, kouder dan in Amsterdam. Ze aten Vietnamees in een restaurant waar hipsters met honden zaten. Na het kweken van baarden was het houden van honden een logische stap. Jasmijn wilde na het eten terug naar de airbnb.

Liggend op bed in de airbnb stond het repetoire van Prince op repeat in haar hoofd. Mickey had veel Prince gedraaid. Het goedje dat hij gebruikte was ketamine. Op tafel stond een glas met afgeknipte rietjes. Mickey zei dat ketamine de mens in de war schopte. Nora hoefde niet in de war geschopt te worden. Haar omgekeerde dag- en nachtritme was al verwarrend genoeg. Van de ketamine ging iedereen giechelen. Toen Nora de grappen niet meer begreep, was ze opgestaan om naar huis te gaan. In de gang had Mickey haar innig omhelsd.

‘Mamma!’ Zachtjes schudde Jasmijn haar wakker. ‘Ga tanden poetsen en je pyjama aantrekken.’

Nora deed wat haar dochter haar opdroeg. Parentificatie heette dat in de jeugdzorg, als kinderen voor hun ouders zorgden.

 

(Elke woensdagmiddag een nieuw avontuur, rond de klok van twaalf uur.)