De buurman bewonderde haar nieuwe fiets, een Cortina met een hoog frame. Ze fietsten naast elkaar op de Admiraal de Ruijterweg.
‘Gekocht op Marktplaats,’ zei Nora. ‘Op minder dan nul kilometer van mijn huis.’ Opgejaagd keek ze achterom. De claxon van een scooter zou ieder moment de conversatie kunnen verstoren. ‘Hij werd verkocht op straat. Het geld waaide bijna uit mijn hand.’ (meer…)
Na de vechtevaluatie met Carola stopte de werkstress. Nora stortte zich volledig op de vechtscheidingen, de trainingen hield ze voor gezien. Ze had gehoopt dat kindertrainingen leuker zouden zijn. Helaas waren ze hetzelfde. Ze begonnen met een rondje, een rollenspel in een groepje, tops en tips als toetje en ze eindigden in oeverloos evalueren. Onderdelen uit de training gebruikte ze in gesprekken met kinderen op school. Het was niet allemaal voor niets geweest. (meer…)
Carola had wit verband op haar wang en een pleister. Er was een goedaardig vlekje verwijderd.
‘Was het een melanoom?’ vroeg Nora.
‘Nee,’ zei Carola kortaf. ‘Melanomen zijn kwaadaardig.’ Ze leek nerveus. Haar gerimpelde handen trilden licht. (meer…)
Het boeket was niet van een bekende, het kwam van Ziggo. Ziggo bedankte haar voor de opvang van de verongelukte monteur. Ze had er niets over gezegd tegen de tweede monteur die op dat moment aanwezig was in haar woning. Hij verkocht haar een digitale kabel. Nora had hem een beetje weggekeken en zijn demonstratie over digitale televisie afgebroken. In haar bed wachtten een koude kruik en een oude krant. Ze wilde weer liggen. (meer…)
Nora had het oudejaarsfeest overleefd. Zo goed zelfs dat ze haar verjaardag wilde vieren. Op drie januari werd ze vierenveertig. ‘Twee vieren dat gaan we vieren!’ appte ze haar vrienden. Meestal was er weinig animo na de jaarwisseling. Om haar vrienden op te frissen had ze gin gekocht. En ze had gekookt. Jasmijn had appeltaart gebakken. (meer…)
Door toedoen van de buurman had Nora keelontsteking op oudejaarsdag. Opgezette amandelen drukten haar strot dicht. Ze besloot niet teveel te praten. Zoenen was sowieso uit den boze. Er zaten witte spikkels in haar mond, tekenen van een ontsteking. (meer…)
De buurman was met keelontsteking naar het Ketelhuis gekomen. Ze zaten aan een piepklein tafeltje onder een wenteltrap. Zijn handschoenen waren groter dan het tafeltje.
‘We hebben dezelfde smaak,’ zei Nora, ‘qua films.’ (meer…)
‘Maar wat vind je nou lekker?’ vroeg Tommie na de derde poging. Tijdens de eerste twee had hij geduld opgebracht. Nora leek zich niet te focussen. De derde keer was hem de lust ontglipt. Een vrouw die niet te plezieren viel, vrat aan zijn libido. (meer…)
Nora nam haar moeder mee naar het kerstmatinee met Ellen ten Damme. Haar moeder vertelde dingen die Nora al wist, of dingen die ze niet hoefde te weten. De wereld buiten de nieuwbouwwijk vond ze angstaanjagend. Liften waren eng, roltrappen gevaarlijk, treinreizen verstikkend en van vrieskou moest ze huilen. (meer…)
Snakkend naar adem schrok Nora wakker. Op haar borst drukte iets zwaars. Ze opende haar ogen en herkende haar kledingkast. Ze bevond zich dus in haar slaapkamer. Vreemd dat de kast op een andere plek stond. (meer…)